Muzeum kultury bojkowskiej w Zatwarnicy

Główny element Ekomuzeum stanowi ścieżka przyrodniczo – historyczna o nazwie „Hylaty”.

Pierwszy punkt zwiedzania Muzeum stanowi tradycyjna „chata bojkowska”, jest to obiekt rekonstrukcyjny. Chata doskonale odzwierciedla obiekty mieszkalne znajdujące się niegdyś w tym regionie Karpat. Budynek zaadaptowano na potrzeby utworzenia odrębnego ośrodka o funkcji edukacyjno-kulturalnej. Obiekt jednocześnie stanowi centralną część Ekomuzeum. W czasie lata w budynku Chaty działa tzw. galeria produktu lokalnego.

Wystarczy pokonać kilkaset metrów pieszo, dostać się do ujścia potoku Hylaty, by zobaczyć miejsce, w którym niegdyś mieścił się młyn wodny. W górnej części potoku zobaczyć można największy z wodospadów na terenie Bieszczad.

Przemieszczając się po ogromnym kompleksie leśnym spotykać można mnóstwo typowego drzewostanu dla tego regionu. Charakterystycznymi gatunkami drzew występującymi na obszarze Bieszczad są: jodły, buki (wliczyć można również wydzielony drzewostan, z jakie uzyskuje się nasiona) wraz z jaworami.

Trasa wspomnianej ścieżki obfituje również w wychodnie skalne, wokoło których wzrastają rezonansowe drzewostany buka.

Za punkt kulminacyjny ścieżki dydaktycznej znajdującej się na terenie Muzeum bojkowskiej kultury uchodzi Dwernik Kamień (wysokość 1004 m n.p.m.). Dwernik Kamień należy do jednych z najbardziej ciekawych oraz ładniejszych szczytów Bieszczad, cechuje się nagłym wypiętrzeniem w partii szczytowej i dużą stromiznom stoków. Grzbiet tego wypiętrzenia ozdobiony jest ciekawie wykształconymi skalnymi zerwami oraz wychodniami. W tym punkcie Bieszczad podziwiać można imponującą panoramę na pasma: Otrytu, Smerek, Połoniny Wetlińskiej oraz Caryńskiej, Wielką i Małą Rawkę. Przy obiecujących warunkach pogodowych widać stąd nawet Zalew Soliński wraz z tamą, trzeba jednak użyć lornetki.

Przy zachowaniu ciszy oraz w trakcie wędrowania można napotkać liczne gatunki zwierząt oraz ptaków, a podczas bacznego rozglądania się podziwiać można tropy oraz ślady ich obecności. Wysoki stopień zalesienia determinuje występowanie jeleni szlachetnych, rysi wraz z kunami leśnymi.