Trasa na Połoninę Caryńska czerwonym szlakiem

Połonina Caryńska jest nieco większa od sąsiadującej z nią Połoniny Wetlińskiej. Wspomniana Połonina charakteryzuje się długim grzbietem, który ma długość ponad 4 km i składa się z 4 wierzchołków, jednak tylko 3 z nich mieszczą się na szlakach turystycznych.

Nazwa Połonina Caryńska wywodzi się prawdopodobnie od "tara". Słowo to oznacza z języka rumuńskiego pole lub ziemię lub "car". Można to przetłumaczyć jako miejsce, które leży nad uprawianą ziemią (rolą).

Turysta pieszy może dotrzeć do Połoniny Caryńskiej niemal z każdej ze strony, gdyż przez cały jej grzbiet przebiega Główny Szlak Beskidzki (oznaczony jako czerwony) i prostopadle do niego szlak zielony, który biegnie od strony Przełęczy Wyżniańskiej.

Na Połoninę Caryńską biegną następujące trasy piesze:

  -  czerwony szlak z Berehów (Brzegów Górnych) do Ustrzyk Górnych, można również iść w kierunku       przeciwnym.

Oto orientacyjne czasy, w których można wejść na następujące szczyty:

   - Berehy – blisko 1.5 h,

   - trasa wierzchołek 1297m - wierzchołek 1239m n.p.m, blisko 0.75 h,

   - wierzchołek 1239m n.p.m - Ustrzyki Górne, blisko 1.25 h.

To łącznie daje blisko 3.5 h. W stronę przeciwną wędrówka potrwa od blisko 3 do 3.5 h.

Szlak czerwony biegnący Brzegów Górnych stanowi kontynuację odcinka Smerek - Połonina Wetlińska - Brzegi Górne. Wejście na szlak jest możliwe po zakupieniu biletu w kasie BdPN. Punkt kasowy w Berehach mieści się tuż przy rozwidleniu Ustrzyki Górne - Wetlina - Nasiczne, blisko początku szlaku. W miejscu znajduje się też płatny parking BdPN. Punkt kasowy w Ustrzykach Górnych jest zaraz za mostkiem wzdłuż trasy. 

Trasa biegnąca od Berehów to krótsza opcja, jednak podejście z tej strony jest znacznie bardziej strome. Wejście na szlak znajduje się wprost z szosy, następnie schodami trzeba wejść na małą łąkę. Pokrótce z lewej strony ukaże się stary cmentarz. Następnie szlak przebiega przez las. Na początku podejście jest łagodne, trzeba pokonać kilka niewielkich mostków oraz schodów, by później wspinać się coraz bardziej pod górę. Kolejno trasa biegnie przez niewielką łączkę, skąd można podziwiać widok na Wielką oraz Małą Rawkę, widać tam również bacówkę pod Małą Rawką z jej okolicą. Po intensywnym podejściu pojawia się wiata, jest to idealne miejsce na odpoczynek. Pod wiatą znajduje się jeden stół z dwiema ławami.

Kolejny odcinek trasy biegnie przez las, następnie trzeba przejść przez na odkrytą przestrzeń. Widać już po części Połoninę Caryńską i Rawki. Następnie podejście staje się bardziej strome a po kilkunastu minutach osiągnąć można grzbiet, który prowadzi na najwyższy wierzchołek Połoniny. Wokół roztacza się wspaniały widok, jednakże najbardziej spektakularna panorama znajduje się na samym szczycie, dlatego warto tam dojść. Ze szczytu można podziwiać widok na całe Zachodnie Bieszczady i Góry Sanocko-Turczańskie. To również doskonałe miejsce na zaobserwowanie m.in. Połoniny Wetlińskiej, Dwernika-Kamienia, doliny Caryńskiej, Przysłupa Caryńskiego (mieści się tam schronisko), pasma Otrytu, Połoniny Dźwiniackiej, gniazda Tarnicy, Rawki jak również gór po stronie ukraińskiej oraz słowackiej.