Trasa z Mucznego na Bukowe Berdo

Trasa z Mucznego na Bukowe Berdo (na Połoninę Dźwiniacką)

Muczne stanowi niewielką osadę leśna i jest idealnym miejscem na bazę wypadową na Bukowe Berdo, ale stamtąd może wędrować również dalej na: Krzemień na Tarnicę bądź do Wołosatego przez Halicz.

Trasa piesza rozpoczynająca się Mucznem oznaczona jest kolorem żółtym. Dokładny początek szlaku znajduje się naprzeciw hotelu "Muczne", jest oznakowany. Skręcając w prawo, należy minąć nieliczne zabudowania i udać się do widocznego przecinku leśnego po prawej stronie. W okolicy znajduje się punkt informacyjno - kasowy BdPN (sklep spożywczy), tam należy zakupić bilety wstępu. Następnie trasa biegnie przy dawnym krzyżu przydrożnym i tablicą z planem ścieżki przyrodniczej "Bukowe Berdo", jej początek znajduje się właśnie w tym miejscu i pokrywa ze szlakiem na Bukowe Berdo. Ścieżka złożona jest z dwóch części łączących się na przełęczy, które następnie biegną wspólnie. Przystanki na ścieżce oznakowane są numerami 1A - 6A przebiegają ścieżką z Mucznego i łączą się przy przystanku 11 wraz z odcinkiem trasy, która biegnie z Pszczelin przez Bereżki i Widełki, a oznakowana jest numerami 1 - 10. Reszta przystanków, czyli od 11 do 18 jest już wspólna i prowadzi na szczyt Bukowego Berda.

Trasa w lesie staje się łagodnie pnie się pod górę, później staje się węższa i przechodzi w ścieżkę. Później znów łagodnie, czasem trzeba iść mocniej pod górę. W końcu trasa dociera do Bieszczadzkiego Parku Narodowego oznaczanego odpowiednią tablicą. Od tego punktu nie powinno się zbaczać ze szlaku. Park narodowy jest miejscem, gdzie można przemieszczać się wyłącznie po wytyczonych szlakach oraz ścieżkach.

Trasa znów nieco się poszerza, aby następnie stać się bardziej stromą. Od tego momentu już wiadomo, iż do grzbietu Połoniny Dźwiniackiej nie trzeba iść już długo. Szlak ten należy do krótkich, na podstawie tablic informacyjnych wiadomo, iż powinno to zająć 1 h 15 min. do przełączki oraz dodatkowo blisko 45 min., by dojść na szczyt.

Po przebyciu fragmentu biegnącego przez las, podejście staje się strome, jednak krótkie dlatego już po 15 minutach można osiągnąć grzbiet. W tym punkcie, szlak żółty krzyżuje się z niebieskim, który biegnie z Wołosatego a schodzi do Widełek. Na grzbiecie Połoniny Dźwiniackiej zobaczyć można piękny widok Mucznego, z lewej strony znajduje się Bukowe Berdo i Kopa Bukowska, a na wprost dostrzec można Połoninę Caryńską. Od tej pory, trasa jest o wiele piękniejsza towarzyszy jej piękna panorama. Wiele osób uważa nawet ten szlak za najpiękniejszy szlak bieszczadzki.

Poruszając się grzbietem na szczyt i przy dobrych warunkach pogodowych podziwiać można piękne widoki na Lutowiska, Muczne, Ukrainę, Kopę Bukowską, Krzemień, Halicz oraz Szeroki Wierch, widać również dolinę Terebowca.

Na szlaku znaleźć można wychodnie skalne, które stanowią dodatkową atrakcję. Warto przejść się również tym odcinkiem w kierunku przeciwnym, czyli kierując się ze szczytu Bukowego Berda w stronę Widełek, gdyż podziwiać można całą trasę, która znajduje się z dołu.